De eerste 25 dagen

Het is het moment van terug kijken op de eerste deel van deze trip.
Na 5 jaar of voorbereidingen en planning en diverse gesprekken met reisorganisaties is het tijd om te beginnen.
De trein naar Moskou.  Geen wiel wissel.  In 30 uur van Dordrecht naar Moskou, mooie moderne trein met alles er op en er aan.
Wat is Moskou veranderd in de afgelopen jaren, nu een schone stad.
Hotel op loop afstand van het Rode plein, het hotel leek een bouwval maar was het niet. Dan trein nummer 2, de transsiberie express die wij gebruikte tot irkuts.  Afwisselend landschap en steden waar wij helaas geen tijd voor hadden. Misschien dat we ooit terug kunnen komen om deze steden te zien. Veilige keuze van het hotel.  Maar wat waren we blij. Geen oplos koffie maar echte jullias meindel koffie, o wat smaakte die goed. Nieuwe stad zelfde hitte.
Trein 306/307 naar Ulanbataar, onze eerste kennismaking met 2 reizigers.  Mooiste route tot nu toe.
Veel gesprekken over zaken en het leven gehad.
De grens overgang duurde even naar ging goed.  Direct uit de trein en een busje in. Op naar de ger tenten.  1 van de vele hoogtepunten. Direct een ontbijtje en gesprekken met 4 andere reizigers, 2 van hun gingen weer verder.  Excursie naar het beeld van de grondlegger. Even een goede lunch en de middag te doen wat we wilden doen.
Avond eten en nog meer gesprekken.
Volgende ochtend vroeg ontbijt en op naar de stad.  Iedereen behalve wij gingen excursies doen, wij op zelfstandig de stad verkennen. Mag ik terug naar het kamp?
De stad is druk en te veel mensen tevens de hitte.
Na een gemeenschappelijke avond maaltijd was het tijd om een paar uur te slapen.  Het busje stond er al weer vroeg.
Nu een Chinese trein.  De hoogte in! De zandbak door.  Een ervan rijker.
De grens overgangen duurde in totaal ruim 7 uur.  Maar was appart om mee te maken.  Maar we zijn in China. We hebben bij de grens met China een nieuwe betekenis voor raamprostitutie gezien: wij reizigers naar China zitten met z'n alle opgesloten in een gebouw wachten op de trein, handige koopman verkoopt limonade, bier en chips door een raam wat openstaat voor ventilatie.  Ok bier was lauw maar we hadden bier! Wel raar dat bier kan verdampen na een dag in de gobi.
De hungton een aparte stukje van Beijing. Wat een stad, zo groot maar bij het hotel ook zo klein.  Alles is hier groot, in Amerika zeggen ze dat maar hier weten ook wat het is.
Plein der hemelse vrede, de muur, de verboden stad, zo kan je maar door blijven gaan.
Maar ook weer alleen reizen , nu naar Xi-an onze eerste ervaring met de Chinese treinen en de treinkaartjes.  De stationshal is overweldigend, de controles raak je gewend aan. Zitten al sardientjes went snel, vaak boven de 300 km/uur ook. Het uitzicht op dit stuk: veel grote vlakte afwisselend met wolkenkrabbers.
Xi-an is zo groot dat ze het station aan de buitenkant van de stad is. Een uur rijden als je geen files heb.
De binnenstad bevindt zich binnen de oude stadsmuren.  En een aantal mooie monumenten en hoge gebouwen.  Ons hotel was er ook 1, in de moslims wijk werd het eten op straat gemaakt, je kon zien hoe je eten klaar gemaakt wordt, maar of je maag zo blij met je is?
Je heb hier de verplichte bezienswaardigheden, de stadsmuur, het terra cotta leger, je weet dat ze hier alles financiële uitbuiten.
Na een kort nachtje weer een reisdag. Nu verder naar het zuiden en 1e klas reizen, dat laatste raad ik iedereen aan! Je denkt er te zijn, jammer even 90 minuten in de auto.  Je heb honger het was na 19.30 maar het uitzicht werd steeds mooier.  Om 20.15 stopt de auto, staan bij een trap met een poortje.
We waren er we hadden direct heel veel vrienden genaamd muggen. Eten was stampot met worst.  Best vreemd in zuid china.
Er is in dit gebied genoeg te doen en voor iedereen genoeg te doen en wat voor een omgeving! Dit was echt mooi! En lekker om in een rustig gebied te zijn.  Heerlijk gebied en veel genoten.
Een reisdag met grenzen, waarom passeer je die altijd in de nacht? Nieuw land, nieuwe drukte nieuwe slaap plek. O ja nieuwe temperatuur met een hogere luchtvochtigheid.

Conclusie
Wat een reis wat een afwisseling.  Veel mensen tegen gekomen en veel gesprekken gevoerd. We raden iedereen aan om te zoeken naar een reisbureau wat bij jouw past en van de standaard wegen af te wijken.  Wij hebben gelukkig z'n buro gevonden. 

Ps. Sommige zeggen dat een blog bijhouden met je telefoon makkelijk is. Geef mij maar een normaal toetsenbord, we doen het met veel plezier om de dingen die wij meemaken met jullie te delen. Wij noemen geen namen van reizigers die wij tegenkomen, het gaat ons om hun verhaal, en de mooie tijd die wij samen met hun doorbrengen. Deze mensen verrijken ons leven. We kunnen nu al concluderen dat deze reis ons dingen anders doet inzien.
En dat we het niet zo slecht in Nederland hebben.