Moskou de 2e keer

Ja ik weet het we een paar blogs op 1 dag, en dat nog wel op de dag dat we weer bereikbaar zijn, toch doen we dit om het verhaal rond te maken.  In deze blog nog iets anders, we starten op de grens tussen Kazachstan en Rusland. Op het moment dat je de grens passeer mag je niet meer roken in de trein. Dus nog even ketting roker spelen, de eerste ging snel, eigenlijk een formaliteit.  Rusland in was ik weer de pineut, tas open en alles er uit. Wat hebben ze hier tegen backpackers? In een sleurhut kan je ook van alles doen.
Ach we zijn in Rusland. In de middag komen we aan in Saratov. Tegen de vader die  met z'n zoon in onze coupe zat gezegd dat hij een goede vader is. Hij sprak geen Engels maar begreep me wel. Hij bedankten me in het Russische. Eindelijk de trein uit. Even kijken of we geld konden wisselen, Kazachstan is slechts op 200km maar nee geen mogelijkheid om te wisselen, gelukkig hadden we nog wat roebels. Geld genoeg te koop, ook koffie en broodjes, na een lunch wat rondgelopen op het station.  We hadden 4 uur in totaal.  Voor je het weet is de tijd voorbij.  Dit keer eens geen trappen, de trein stopt direct voor de wachtruimte. Lang leven Rusland, een trein die niet uit elkaar valt en conducteurs die trots zijn op hun werk. Schone wc's en een menukaart die te lezen is. Nu in 1x naar Moskou. Ontbijt was zoals gebruikelijk iets wat we onderweg gekocht hadden. Op het perron stond onze chauffeur al te wachten.  De zelfde als op de heen weg. Nu naar een ander hotel, een sport evenement had alle kamers in ons eerste hotel afgehuurd. Jammer. Het was een 5 steren hotel, zonder ontbijt. Na aankomst besloten we toch maar eens te vragen wat het ontbijt zou kosten, 28 euro per persoon.  Ik wou bijna vragen of voor dat geld de borden van goud waren en het eten enkel bestond uit kaviaar, tijdens deze reis wat rustiger geworden dus besloot ik me opmerkingen voor me te houden. Voor de rest een net hotel, het bleek op 15 minuten lopen van het Rode plein te zijn en op 5 minuten lopen van de bekendste winkel straat. Met de kaart in de hand lekker gaan lopen. Hier en daar een bak koffie, op naar het Rode plein, een selfie dat we terug zijn op de plek waar de reis begon. Ook daar weer een grote tent van het sport evenement.
Ach hoort er bij, de controles ook.
Voor mij de sigaar ook, de reis is rond.  Er is niks ernstigs gebeurt.
Nog even genieten van de stad en op naar ons restaurant, een restaurant met de Turkse keuken.  Heerlijk even een toetje, een gerecht wat wij uit Istanbul kennen, een soort zoet warm taartje met nootjes er op. Terug naar hotel onze tassen even opnieuw in pakken. Alleen nog een kleine stop bij de bar. De wedstrijd Rusland tegen Kroatië was begonnen.  Wij hebben te weinig mee gekregen om te zeggen wie de favoriete was voor ons. Dan maar naar de kamer tassen inpakken.  Wat wordt die tassen zwaar en nu hadden we niet eens veel eten bij ons.
We hadden een restaurant aan de overkant van het hotel gevonden waar we konden ontbijten, voor een goede prijs, en we zaten vol. De eerste keer dat onze chauffeur laat was. Waarschijnlijk een slechte nacht gehad na het verlies van Rusland.
Ach we waren op tijd op het station.  Weer de moderne trein. Wat een verschil in reizen, bij ons staat de coupe deur open en voeren we gesprekken met medereizigers.  De Russen naast ons hebben de deur dicht en op slot, ze stonden voor ons bij de conducteur en weten dat zij ook naar Berlijn moeten. Eigenlijk zeg ik het verkeerd bij veel reizigers uit het Oostblok is de deur dicht en op slot, btw als er 1 naar de wc moet snel de deur van slot, de deur uit en de ander draait direct de deur dicht en op slot. Bij reizigers uit west Europa zie je dit toch minder.