Kazachstan
Zoals in de blog over China staat hadden we veel problemen bij het station, toen we binnen waren schoten we in de stress, we dachten dat we trein K 9775 hadden, deze was boarding, je weet nooit wat ze met de tijden doen. Na hulp van het stationspersoneel bleek dat we trein K9795 hadden, het handschrift op het kaartje was nauwelijks te lezen.
Al wachtend op de trein kwamen we in contact met een Duitse meid, voor de mensen die visueel zijn ingesteld: blond blauwe ogen en het figuur wat een hoop mannen hopen. Zij was op reis naar huis. Een jaar in Canada gewerkt via diverse landen in zuid Amerika naar Hawaï en via Japan en Beijing 3 weken gewerkt in een ger kamp in Mongolië, ze ging nu een week naar almata. Ik heb respect voor haar, 27 jaar oud heeft al 50 verschillende landen gezien, in diverse landen ook voor een langere tijd. En doet alles alleen, met het geld dat ze verdiend reis ze verder, btw geen domme meis afgeronde universiteit in sport management. Over 2 maanden wil ze voor 1 jaar naar New Zeeland gaan om daar te werken.
De trein was rustig met 8 passagiers verdeeld over 5 wagons, btw elke wagon heeft 2 conducteurs. Voor ons gevoel stonden we veel stil maar om 1200 was daar de grens met Kazachstan. 5 uur aan Chinese zijde onderstel wissel en wachten in een grote hal. Dan 30 minuten rijden en de Kazachstan grens, na dat de paspoorten waren opgehaald werden de tassen gecontroleerd, nu op een andere manier: een tas werd aangewezen en haal je spullen maar uit je tas, er werd op de camera gekeken of je geen illegale foto's had. We hoorden later van de Duitse meid dat de douaniers moeite hadden bij haar😎 zij was simpel: alles uit de tas is alles er uit! Tent, hyking gear maar ook vuile kleding en voorbehoedmiddelen, ik had graag een foto willen zien van hun gezicht! We hadden al bericht uit Nederland gehad dat we eerder zouden aankomen, de planning wat 0900 in het bericht uit Nederland stond dat het 0100 zou worden. Zit je lekker op de wc moet je opschieten aangezien we aankomen in almata, het was pas 22.30, iets eerder? Zelfs onze taxi had ons niet verwacht. Dan maar even een sms naar Nederland met we zijn er al. Na een paar minuten een berichtje van een vreemd nummer, de taxi is onderweg het kan maximaal 30 minuten duren. Binnen 20 minuten staat er een chauffeur op het station met onze namen. Instappen en naar hotel. Dit was het standaard hotel van het reisbureau, we snapten direct waarom. Gewoon een leuk en net 4 steren hotel waar ze goed Engels spreken. Inchecken en naar de kamer. Tassen af en tijd voor een biertje. Die smaakte goed. Op de kamer merkten we dat de bedden iets anders waren dan gewend. Super zacht, vreemd na al die planken waar we op geslapen hebben, later las ik dat je kon aangeven als je een hard bed wil. Wij hebben geslapen op de super zachte matrassen. Even doorgeven aan seat61 dat de trein tijden anders zijn. Ja nu noem ik wel iemand, wist even geen goede omschrijving. En de sociale media lezen. Na 2 weken afgesloten te zijn. Mis je onder andere Facebook? Nee, maar soms is het gewoon leuk.
Nieuwe ochtend andere pijn. Ook van een te zacht bed krijg je pijn.
Ontbijt: bruin brood, roer ei, ham en 2 soorten kaas. Met een bak koffie wat kan een mens gelukkig worden van zulke simpele dingen.
De receptie gevraagd om een stadskaart en wat mooie locaties zijn. En daar ging de rugzak weer op de rug.
Je merkt hier direct dat de mensen minder stress hebben, je wordt minder vaak aangekeken. Ze hebben cafés met een terras. Heerlijk om weer een bak koffie buiten op het terras te drinken. Even op jacht naar een souvenir. Paar mooie monumenten en wat een sfeer. De bergen op de achtergrond, ze beginnen waar de stad eindigt.
Zoals gewoonlijk heerlijk genoten van de stad. Supermarkt opgezocht, morgen moeten boodschappen doen. Soms even vluchten voor de regen, we hadden gedurende de dag een paar regenbuien van 5 minuten, maar wat kan er in die tijd veel watervallen! De stad is licht heuvel achtig. Dat merkte ik aan het eind maar al te goed.
Eten in het hotel, biefstuk! En nog goed klaargemaakt ook. Maar eerst 2 locale gerechten als voorafje. Genoten samen met een biertje. Lin had een gerecht met gebakken worstjes, ook goed te doen. Het eten is hier goed te doen en minder gericht op noodles.
Nog even een documentaire gekeken over Venetië en het was tijd om te slapen.
Bij het ontbijt realiseren we ons dat dit het laatste goede ontbijt is tot Moskou, het is nu dinsdag en dat is op zondag.
We lopen een kant op uit het hotel, komen een groot winkelcentrum tegen. De winkels zijn leuk veel kleding, dan maar eerst koffie, en verder rondkijken, kleding passen, of ik ben in de lengte gegroeid of 2x XL is hier kleiner. Jammer zag te veel leuke kleding voor weinig.
Boodschappen doen voor de lange rit, al dat eten moet eerst de trein in. Dat wordt tillen! Even nieuws lezen, eten en een tukkie doen. Dit was voor ons ook even wennen om 0020 hadden we de taxi naar het station. Wat een mensen massa staat er al te wachten op het station.
Een mevrouw probeerde dwars door mij heen te lopen terwijl ik me tas op heb, en dan niet 1x maar diverse keren. Ik heb me netjes omgedraaid in de richting die de vrouw op wil om te kijken, was ook vergeten dat ik me tas op had, het effect mag zich raden. Sorry hoor je kan ook 3 meter omlopen terwijl mensen in de rij staan te wachten. Na het laden van al die mensen en vracht, kwam de trein in beweging.
Het landschap is afwisselend maar veel soorten woestijn. De mensen in onze coupe ook, de ene is er net uit of de volgende gaat er leggen. Je wordt alleen gek van de verkopers ze proberen je van alles aan te smeren: paraplu, cosmetica, drinken, kinderen kleding, sieraden ect. Dit gebeurt niet op het perron maar in de trein. Ze blijven op en neer lopen. Heb na gedacht over het spannen van een touw of het vragen van tol. Roken is hier grappig: alleen bij de asbak in de wagon, op de perrons is het verboden alleen als je conducteur er iets van zegt. Mij wordt verboden te roken en naast hem steekt net iemand z'n 2e op, toch maar even gevraagd hoe dat zit. Ik ga in het vervolg wel bij z'n collega staan, dat was een ketting roker op het perron en liet andere met rust. Er kwam een vader met zoon in de coupe, vader postuur van een vechter, zoon net uit de luiers. Ze moesten 1 bed delen. Maar wat een liefde van de vader voor z'n zoon. Diverse kleine lego wagens gekocht. Samen gebouwd en er mee races over het bed houden. CARS is z'n lievelings film heb die 3x voorbij horen komen. Voor de rest alleen maar spelen. Wat kunnen sommige dingen toch mooi zijn, ik wou dat ik een paar worden in het Russische kon zeggen.
Al wachtend op de trein kwamen we in contact met een Duitse meid, voor de mensen die visueel zijn ingesteld: blond blauwe ogen en het figuur wat een hoop mannen hopen. Zij was op reis naar huis. Een jaar in Canada gewerkt via diverse landen in zuid Amerika naar Hawaï en via Japan en Beijing 3 weken gewerkt in een ger kamp in Mongolië, ze ging nu een week naar almata. Ik heb respect voor haar, 27 jaar oud heeft al 50 verschillende landen gezien, in diverse landen ook voor een langere tijd. En doet alles alleen, met het geld dat ze verdiend reis ze verder, btw geen domme meis afgeronde universiteit in sport management. Over 2 maanden wil ze voor 1 jaar naar New Zeeland gaan om daar te werken.
De trein was rustig met 8 passagiers verdeeld over 5 wagons, btw elke wagon heeft 2 conducteurs. Voor ons gevoel stonden we veel stil maar om 1200 was daar de grens met Kazachstan. 5 uur aan Chinese zijde onderstel wissel en wachten in een grote hal. Dan 30 minuten rijden en de Kazachstan grens, na dat de paspoorten waren opgehaald werden de tassen gecontroleerd, nu op een andere manier: een tas werd aangewezen en haal je spullen maar uit je tas, er werd op de camera gekeken of je geen illegale foto's had. We hoorden later van de Duitse meid dat de douaniers moeite hadden bij haar😎 zij was simpel: alles uit de tas is alles er uit! Tent, hyking gear maar ook vuile kleding en voorbehoedmiddelen, ik had graag een foto willen zien van hun gezicht! We hadden al bericht uit Nederland gehad dat we eerder zouden aankomen, de planning wat 0900 in het bericht uit Nederland stond dat het 0100 zou worden. Zit je lekker op de wc moet je opschieten aangezien we aankomen in almata, het was pas 22.30, iets eerder? Zelfs onze taxi had ons niet verwacht. Dan maar even een sms naar Nederland met we zijn er al. Na een paar minuten een berichtje van een vreemd nummer, de taxi is onderweg het kan maximaal 30 minuten duren. Binnen 20 minuten staat er een chauffeur op het station met onze namen. Instappen en naar hotel. Dit was het standaard hotel van het reisbureau, we snapten direct waarom. Gewoon een leuk en net 4 steren hotel waar ze goed Engels spreken. Inchecken en naar de kamer. Tassen af en tijd voor een biertje. Die smaakte goed. Op de kamer merkten we dat de bedden iets anders waren dan gewend. Super zacht, vreemd na al die planken waar we op geslapen hebben, later las ik dat je kon aangeven als je een hard bed wil. Wij hebben geslapen op de super zachte matrassen. Even doorgeven aan seat61 dat de trein tijden anders zijn. Ja nu noem ik wel iemand, wist even geen goede omschrijving. En de sociale media lezen. Na 2 weken afgesloten te zijn. Mis je onder andere Facebook? Nee, maar soms is het gewoon leuk.
Nieuwe ochtend andere pijn. Ook van een te zacht bed krijg je pijn.
Ontbijt: bruin brood, roer ei, ham en 2 soorten kaas. Met een bak koffie wat kan een mens gelukkig worden van zulke simpele dingen.
De receptie gevraagd om een stadskaart en wat mooie locaties zijn. En daar ging de rugzak weer op de rug.
Je merkt hier direct dat de mensen minder stress hebben, je wordt minder vaak aangekeken. Ze hebben cafés met een terras. Heerlijk om weer een bak koffie buiten op het terras te drinken. Even op jacht naar een souvenir. Paar mooie monumenten en wat een sfeer. De bergen op de achtergrond, ze beginnen waar de stad eindigt.
Zoals gewoonlijk heerlijk genoten van de stad. Supermarkt opgezocht, morgen moeten boodschappen doen. Soms even vluchten voor de regen, we hadden gedurende de dag een paar regenbuien van 5 minuten, maar wat kan er in die tijd veel watervallen! De stad is licht heuvel achtig. Dat merkte ik aan het eind maar al te goed.
Eten in het hotel, biefstuk! En nog goed klaargemaakt ook. Maar eerst 2 locale gerechten als voorafje. Genoten samen met een biertje. Lin had een gerecht met gebakken worstjes, ook goed te doen. Het eten is hier goed te doen en minder gericht op noodles.
Nog even een documentaire gekeken over Venetië en het was tijd om te slapen.
Bij het ontbijt realiseren we ons dat dit het laatste goede ontbijt is tot Moskou, het is nu dinsdag en dat is op zondag.
We lopen een kant op uit het hotel, komen een groot winkelcentrum tegen. De winkels zijn leuk veel kleding, dan maar eerst koffie, en verder rondkijken, kleding passen, of ik ben in de lengte gegroeid of 2x XL is hier kleiner. Jammer zag te veel leuke kleding voor weinig.
Boodschappen doen voor de lange rit, al dat eten moet eerst de trein in. Dat wordt tillen! Even nieuws lezen, eten en een tukkie doen. Dit was voor ons ook even wennen om 0020 hadden we de taxi naar het station. Wat een mensen massa staat er al te wachten op het station.
Een mevrouw probeerde dwars door mij heen te lopen terwijl ik me tas op heb, en dan niet 1x maar diverse keren. Ik heb me netjes omgedraaid in de richting die de vrouw op wil om te kijken, was ook vergeten dat ik me tas op had, het effect mag zich raden. Sorry hoor je kan ook 3 meter omlopen terwijl mensen in de rij staan te wachten. Na het laden van al die mensen en vracht, kwam de trein in beweging.
Het landschap is afwisselend maar veel soorten woestijn. De mensen in onze coupe ook, de ene is er net uit of de volgende gaat er leggen. Je wordt alleen gek van de verkopers ze proberen je van alles aan te smeren: paraplu, cosmetica, drinken, kinderen kleding, sieraden ect. Dit gebeurt niet op het perron maar in de trein. Ze blijven op en neer lopen. Heb na gedacht over het spannen van een touw of het vragen van tol. Roken is hier grappig: alleen bij de asbak in de wagon, op de perrons is het verboden alleen als je conducteur er iets van zegt. Mij wordt verboden te roken en naast hem steekt net iemand z'n 2e op, toch maar even gevraagd hoe dat zit. Ik ga in het vervolg wel bij z'n collega staan, dat was een ketting roker op het perron en liet andere met rust. Er kwam een vader met zoon in de coupe, vader postuur van een vechter, zoon net uit de luiers. Ze moesten 1 bed delen. Maar wat een liefde van de vader voor z'n zoon. Diverse kleine lego wagens gekocht. Samen gebouwd en er mee races over het bed houden. CARS is z'n lievelings film heb die 3x voorbij horen komen. Voor de rest alleen maar spelen. Wat kunnen sommige dingen toch mooi zijn, ik wou dat ik een paar worden in het Russische kon zeggen.
