Mongolië part 2

De volgende ochtend gingen we helaas al weer terug naar Ulaanbator. We hebben genoten van het kamp en de gesprekken met de 4 andere reizigers. Best een vreemd gevoel, 1 dag rust en je ben in de grote stad. Veel mensen en verkeer.  De stad is modern met een paar oude schoonheden. En erg warm, de eerste keer dat we de 35 graden passeren, en dat dan nog wel op hoogte. Na een dag rondlopen en foto's maken hadden we ons bij de andere reizigers aangesloten, zij hadden een dag vol excursies gehad. Een gemeenschappelijk avond maaltijd leek ons gezellig. Wel jammer dat er geen hoofdgerechten waren. En de wijnkaart uitverkocht was. De gerechten die geserveerd werden waren lekker!

En ja hoor de volgende ochtend er weer vroeg uit.  We werden om 0620 opgehaald voor vertrek naar het station. We hadden 3 coupés naast elkaar.  Erg handig en gezellig. 
Was even wenen om Chinese conducteur te hebben.  Het Russische personeel was vriendelijk en erg precies met schoonmaken van de coupe en de vertrek tijden, de Chinese waren anders en moeilijker te begrijpen.

Met de trein dwars door de gobi woestijn is een ervaren, voor het gevoel zijn we eerst een stuk gestegen. Om vervolgens de woestijn te doorkruisen. Onderweg zie je nog wat Ger tenten en soms een station waar je geen iedee van heb waarom het daar staat. Een plukje gras en wat dieren, meer is er niet. Bijna vergeten de hitte. Het is en blijft een zandbak.

Op de tijdschema's staat duidelijk dat we 2 uur stil gingen staan voor de grenscontrole in Mongolië en 5 uur voor de grensovergang met China. Niet alle reizigers hadden dat gelezen. In China was het simpel maar effectief.  Neem je spullen mee de trein uit, ga door de controle heen en wacht in de centrale hal.

De trein kreeg een paar nieuwe wielen  ( spoorbreedte is in China anders) en 1 uur voor voor vertrek gaan de deuren open en mogen we de trein in. Ik snap nog steeds niet waarom sommige mensen haast hadden.  De trein gaat toch niet eerder weg en je heb nog steeds de zelfde plaats. Het was ook tijd om afscheid te nemen van 2 medereizigers, ze kregen een korte nacht om de volgende ochtend vroeg over te stappen. Om naar het hangende klooster te gaan.
Wij mochten iets langer door.

Even wat over onze medereizigers op dit stuk:
Wij reizen veel samen en komen vaak reizigers voor een korte periode tegen, nu hebben we voor het eerst een aantal dagen samen gereisd met een getrouwd koppel tegen de 60 vermoed ik, zij hebben samen zakelijk meer voor elkaar gekregen dan vele ooit zouden bereiken, en de liefde voor elkaar was na al die jaren nog steeds duidelijk te zien.
En een vader een melkboer die z'n bedrijf had verkocht met z'n dochter die in de zorg zat, zij konden deze reis door omstandigheden onverwachts maken.
We hebben lekker en veel gekletst ook over de moeilijke dingen van het leven en ik heb veel van hun moge leren, dit maakt ons een ander mens.  Dank jullie wel voor de reis door Mongolië.